همه‌چیز درباره سرمربی نام‌آشنای نساجی؛ از آقای گلی یورو تا تحقیر توسط رونالدو

به گزارش فوتبال 360، جدایی ساکت الهامی باعث شد تا باشگاه نساجی هم به دنبال استخدام سرمربی جدید باشد. آن‌ها خیلی زود با ساوو میلوشویچ به توافق رسیدند تا تبدیل به هشتمین تیم این فصل از رقابت‌های لیگ برتر شوند که حداقل یک‌بار سکان‌دار خود را تغییر داده‌اند. میلوشویچ، حالا یکی از شناخته‌شده‌ترین مربیانی خواهد بود که طی سالیان اخیر به فوتبال ایران آمده اما کارنامه او در قامت نفر اول کادرفنی چه‌طور بوده است؟

8 باشگاه در 5 کشور مختلف

ساوو فوتبال حرفه‌ای را از پارتیزان آغاز کرد و با این تیم به 3 قهرمانی مختلف دست یافت. او سپس با انتقالی قابل توجه راهی استون‌ویلا شد و طی 3 سال برای این تیم بیش از 30 گل به‌ثمر رساند که یکی از آن‌ها در فینال لیگ‌کاپ سال 1996 مقابل لیدز بود که منجر به برتری 3 بر صفر و قهرمانی شد.

او در گام بعدی به عضویت ساراگوسا درآمد و پس از 2 سال بازی برای این تیم اسپانیایی، راهی پارما شد. میلوشویچ نتوانست در تیم ایتالیایی چندان دوام بیاورد و به ساراگوسا، اسپانیول و سلتاویگو قرض داده شد. عملکرد مطلوب در لالیگا کاری کرد تا این مهاجم زهردار در جمع ماتادورها باقی بماند و به عضویت اوساسونا دربیاید. ساوو پس از 3 سال، به فوتبال روسیه رفت و پیراهن روبین‌کازان را پوشید و پس از قهرمانی در لیگ برتر این کشور، در پایان سال 2008 کفش‌هایش را آویخت. ماحصل بیش از 600 مسابقه باشگاهی برای ماشین گلزنی صربستانی، به ثمر رساندن بیش از 220 گل بود. 

از حضور فیکس مقابل ایران تا آقای گلی در یورو 2000

102 مرتبه پیراهن تیم ملی کشورش را به تن کرد. تیمی که با نام‌های یوگوسلاوی، صربستان‌ومونته‌نگرو و صربستان در میادین شرکت کرد و ساوو برای آن‌ها 37 گل به ثمر رساند. او در 2 جام جهانی 1998 و 2006 به میدان رفت که توفیق خاصی برایش نداشت. ساوو در دور گروهی جام 98 برابر ایران به میدان رفت و 58 در زمین حاضر بود و سپس بدون اثرگذاری خاصی از زمین بیرون رفت. این مهاجم 186 سانتی‌متری اما حضوری شیرین در یورو 2000 داشت که برایش پر از اتفاقات جالب بود. او در این تورنمنت با زدن 5 گل در کنار پاتریک کلایورت عنوان آقای گل را به ارمغان آورد. ساوو در تیم جذابی که برایش بازی می‌کرد، 2 گل به اسلوونی زد و کامبک تیمش را تکمیل نمود. او در ادامه گلی مهم را به تور دروازه نروژ چسباند و در جریان 2 باخت پرگل برابر اسپانیا و هلند (یک‌چهارم نهایی) نیز یک گل زد تا کارش را با 5 گل به اتمام برساند.

از نایب‌رئیسی فدراسیون صربستان تا سلاخی شدن به دست رونالدو و دوستان

میلوشویچ در سال 2011 به کادرفنی تیم ملی مونته‌نگرو اضافه شد و حدود یک سال به عنوان کمک‌مربی فعالیت کرد. او سپس به عرصه مدیریت ورود کرد و 2 سال مدیر تیم ملی صربستان شد. او سپس به مدت 5 سال در پست نایب‌رئیس فدراسیون کشورش انجام وظیفه کرد. سال 2019 اما سالی بود که ساوو مجددا به عرصه مربیگری بازگشت و هدایت تیم محبوبش پارتیزان را به عهده گرفت. آن‌ها در کنار هم به 2 فینال جام حذفی راه یافتند که در اولی موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند و با یک گل از سد رقیب دیرینه‌شان ستاره‌سرخ گذشتند. میلوشویچ در سال 2021 سرمربی لیوبلیانای اسلوونی شد که 16 بازی روی نیمکت این تیم نشست که برایش حاصلی نداشت. در گام بعدی تیم ملی بوسنی به کسی که تابعیت این کشور را داشت، پیشنهاد داد تا با قبول مسئولیت فنی تیم، آن‌ها را به یورو 2024 برساند. اتفاقی که در عمل رخ نداد. بوسنی با یک برد کارش را استارت زد اما در چهار مسابقه بعدی چیزی جز شکست عایدش نشد و این یعنی آبی‌ها راهی به جام ملت‌های اروپا پیدا نکردند.

در متن باخت‌های مذکور، شکست خانگی 5 بر صفر مقابل پرتغال قرار داشت. نتیجه بدی که بدترین باخت بوسنی در خانه‌اش به حساب می‌آمد و ستاره میدان کسی نبود جز رونالدو که 2 گل به‌ثمر رساند. شکست ناباورانه 4 بر یک در جدال با لوکزامبورگ هم کار را برای میلوشویچ سخت‌تر کرد اما ضربه آخر در نیمه‌نهایی پلی‌آف بر پیکره یکی از تیم‌های حاضر در جام جهانی 2014 وارد کرد. آن‌ها با نتیجه 2 بر یک مغلوب اوکراین شدند و از گردونه مسابقات کنار رفتند و ساوو هم دیگر به عنوان سرمربی در کنار این تیم باقی نماند و قراردادش تمدید نشد.

این سرمربی 51 ساله در سال 2024 برای دومین مرتبه هدایت پارتیزان را در دست گرفت. همکاری‌ای کوتاه‌مدت که فقط 8 مسابقه دوام داشت. ساوو در حال کسب نتایج درخشانی بود و تیمش به 6 برد و 2 تساوی رسیده بود اما عدم توافق مالی بین طرفین، منجر به استعفای آقای سرمربی شد. میلوشویچ در تاریخ 30 نوامبر 2024 برای آخرین بار روی نیمکت تیمش نشست و حالا قرار است پس از حدود 2 ماه به عنوان سکان‌دار نساجی، مقابل گل‌گهر صف‌آرایی کند.

نساجی، اولین تجربه غیراروپایی میلوشویچ به حساب می‌آید. او هیچ‌گاه در قامت بازیکن و یا سرمربی از قاره سبز خارج نشده و حالا قرار است چنین چالشی را در آغاز ششمین دهه زندگی‌اش تجربه کند.