ثنا صادقی در گفت‌وگو با «فوتبال 360»؛ در تمام لحظات فصل، نگاه ملیکا را حس می‌کنم
به گزارش فوتبال 360، ثنا صادقی یکی از چهره‌های جوان و خوش‌آتیه فوتبال زنان محسوب می‌شود که توانسته در سال‌های اخیر برای هر تیمی که بازی می‌کند، فرمی خوب به نمایش بگذارد و در کل از او به عنوان یک فوتبالیست ممتاز برای آینده فوتبال زنان ایران اسم برده می‌شود. او پس از یک رفت و برگشت، امسال لباس زرد رنگ تیم سپاهان را به تن کرده تا شاگرد بیان محمودی باشد و به او کمک کند بتواند نخستین قهرمانی سپاهان در لیگ زنان را رقم بزند.
تا به اینجای فصل سپاهان با کسب 15 امتیاز از 5 بازی، فرم 100 درصد پیروزی در تمامی بازی‌های خود را ثبت کرده و صدرنشین لیگ کوثر است و در مسیر صدرنشینی اصفهانی‌ها، ثنا صادقی در قامت یک هافبک 24 ساله، توانسته شرایط بسیار ویژه‌ای داشته باشد و از چهره‌های اثرگذار تیمش باشد اما با توجه به فرم خوبش، غیبت‌اش در تیم ملی زنان نیز قابل‌توجه بود که اکنون در «فوتبال 360»، در گفت‌وگویی مفصل با ثنا صادقی درباره وضعیت کنونی خودش و تیم زنان سپاهان صحبت کردیم.
*در این فصل فرم خوبی داشتی و تیم سپاهان هم توانسته نمایش خوبی داشته باشد. خودت انتظار این فرم را داشتی؟
خدا را شکر این فصل، فصل خوبی بوده است. شروع خوبی داشتیم و توانستیم شروع خوب‌مان را ادامه دهیم. هم از لحاظ فردی و هم از لحاظ تیمی، واقعیت این است که هم تیم سپاهان و هم ثنا صادقی در بهترین فرم ممکن هستیم. می‌دانم این روند ادامه‌دار خواهد بود و خوشحال هستم بعد از یک فصل جدایی از تیم سپاهان که قلبا آن را دوست دارم، دوباره به این تیم که شبیه به خانه خودم است برگشتم.
*در این رفت‌وبرگشت خودت، وضعیت تیم سپاهان تغییری داشته؟ شرایط کلی تیم شما چطور است؟
همانطور که گفتم تیم سپاهان در آماده‌ترین حالت خودش هست. پیش فصل فوق‌العاده‌ای داشتیم و من خودم هم سابقه کار با خانم محمودی را در همین تیم سپاهان داشتم و نسبت به ایشان شناخت داشتم. هم تیم و هم بازیکنان خیلی متحول شدند و نگاه اصلی ما به قهرمانی است اما اینکه بگوییم از الان خودمان را قهرمان می‌دانیم، اشتباه است. بیشتر ما باید سعی کنیم در طول این فصل، قهرمانانه رفتار کنیم و خدا را شکر این طرز فکر کل تیم است و همه برای یک اتفاق بزرگ آماده هستند. باشگاه بزرگ سپاهان هم که همه مردم، خوبی‌هایش را می‌دانند. تیمی است که همیشه حواسش به ما هست و هیچوقت نگاهش را از ما دریغ نکرده و ما هم فقط سعی داریم این مسیر را ادامه دهیم تا به قهرمانی برسیم.
*وضعیت لیگ در این فصل چطور بوده؟ دو تیم خاتون بم و گل‌گهر سیرجان هم به نظر می‌رسد وضعیت خوبی دارند و می‌توانند رقبای سختی برای شما باشند.
کیفیت لیگ از نظر خودم، در سال‌های اخیر همیشه مسیری صعودی داشته و امسال یکی از بهترین لیگ‌ها را داریم چون بازیکنان سطح بالای فوتبال زنان ایران در همه تیمها پخش شده است. در همین مدت هم ما اتفاقات عجیبی را دیدیم. مثلاً تیم ته‌جدولی از تیم‌های مدعی امتیاز گرفته که این نشان می‌دهد همه تیمها روی فرم هستند و ما نباید هیچ تیمی را دست‌کم بگیریم. همه تیمها برای ما قابل احترام هستند و خاتون بم و گل‌گهر سیرجان هم برای ما قابل احترام هستند. امسال فوتبال خیلی خوبی را از این لیگ می‌بینیم و همه تیمها خوب هستند. تنها مشکل همین چمن و کیفیت داوران است که می‌تواند وضعیت بهتر هم شود.
*در کمال تعجب به تیم ملی زنان دعوت نشدی. دلیلش را خودت می‌دانی؟
واقعیت این است که بعد از این که دیدم در این 3-2 اردوی اخیر به تیم ملی دعوت نشدم، برایم عادی شد. خودم هم مثل شما دلیل عدم دعوت شدنم را نمی‌دانم. من به این اتفاق احترام می‌گذارم. من 12-11 سال برای تیم ملی زنان زحمت کشیدم و تاریخ‌سازی کردیم. من یکی از ارکان آن تاریخ‌سازی بودم که برای من اتفاق درخشانی بوده اما واقعیت این است که خودم نمی‌دانم چرا دعوت نمی‌شوم و واقعا لیست هم هر بار عجیب‌تر می‌شود. اصلاً قضاوت نمی‌کنم ولی حس می‌کنم سلیقه کادرفنی، سبک بازی ثنا صادقی‌ها، ملیکا متولی‌ها و هاجر دباغی‌ها نیست. چه دعوت شوم و چه دعوت نشوم، طرفدار آن‌ها هستم و دوست‌دار تیم ملی کشورم هستم.
*تو امسال یک کار جالب کردی و ترجیح دادی شماره 18 را بپوشی که مشخصا با توجه به رفاقتی که با ملیکا محمدی داشتی، کاری انجام دادی تا به یاد او باشی.
من وقتی تصمیم گرفتم که شماره 18 را بپوشم، در ابتدا خیلی استرس داشتم. مسئولیت سنگینی بود و حتی از خواهرم هم مشورت گرفتم. او با شماره 18 چه در تیم ملی و چه در لیگ یکی از بهترین بازیکن‌ها بوده. من دیدم که چه نارفیق‌هایی خودشان را به او چسباندند و خودشان را دوست او دانستند اما کوچک‌ترین کاری برای او انجام ندادند. این واقعا یک درد و دل است. فقط به استوری گذاشتن نیست و باید کاری می‌کردند که یادش همیشه زنده بماند. من عاشق شماره 23 بودم و خاطرات زیادی با آن داشتم اما ترجیح دادم این شماره را به تن کنم. آن‌قدر رفاقت من با ملیکا جان عمیق بود که هنوز هم برای من زنده است و حضورش را در کنارم حس می‌کنم. اینکه این میزان در این فصل خوب بودم، به خاطر این است که ملیکا نگاه‌اش همراه من است. خوشحال هستم از این اتفاق و سعی دارم تا لحظه خداحافظی‌ام از فوتبال این شماره را به تن کنم.
*در سال گذشته انگار می‌خواستی همین شماره را به تن کنی اما پر بود، درست است؟
من به خاطر اینکه از یک آسیب برگشتم، نیم‌فصل اول با تیمی قرارداد نداشتم و در نیم‌فصل دوم که با شهرداری سیرجان قرارداد بستم، دوست داشتم شماره 18 را به تن کنم که پر بود. من برای همین یک نیم فصل دست نگه داشتم و این احترامی که باشگاه سپاهان به من گذاشت و با توجه به اینکه من دیرتر از بقیه به تیم اضافه شدم، واقعا کار آن‌ها ستودنی بود که شماره 18 و 23 را برای من کنار گذاشتند تا خودم تصمیم بگیرم. واقعا از آن‌ها تشکر می‌کنم چون همیشه به من، به مانند دختر سپاهان نگاه کردند.
*صحبت آخر؟
من در تمام مصاحبه‌های خودم این حرف را زدم و از مسئولان ملتماسانه می‌خواهم چون این حرف من نیست و حرف همه بازیکنان تیم زنان هستند. لطفا بازی‌های ما را پخش کنند و اجازه بدهند ما در تلویزیون دیده شویم. خانواده‌های ما حق دارند از نزدیک شاهد عملکرد فرزندان‌شان باشند. ما هم فرزندان همین کشور هستیم و غریبه نیستیم.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.